Nynorskordboka
intestatarv
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein intestatarv | intestatarven | intestatarvar | intestatarvane |
Opphav
av latin intestatus ‘som ikkje har gjort testamente’Tyding og bruk
i jus: arv etter lova, til skilnad frå arv etter testament