Artikkelside

Nynorskordboka

høgstatus

substantiv hankjønn
Bøyningstabell for dette substantivet
eintalfleirtal
ubunden formbunden formubunden formbunden form
ein høgstatushøgstatusenhøgstatusarhøgstatusane

Opphav

av høg (1

Tyding og bruk

det at noko står høgt i folks omdøme, har høg sosial prestisje
Døme
  • språket blir oppfatta som høgstatus