Nynorskordboka
høgre 2
substantiv inkjekjønn
Opphav
etter fransk , opphavleg nemning på dei kongevenlege, som i den franske nasjonalforsamlinga i 1789 sat til høgre for presidentenTyding og bruk
(namn på) politisk parti, gruppe eller retning med eit konservativt idégrunnlag;
jamfør høgreside (2)
Døme
- røyste på Høgre;
- det svenske høgre