Nynorskordboka
husmann
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein husmann | husmannen | husmenn | husmennene |
Opphav
norrønt húsmaðrTyding og bruk
- om eldre forhold: mann som får bruke eit stykke jord av ein gardbrukar mot visse plikter, særleg arbeidsyting
- i overført tyding, særleg i fleirtal: folk som må underordne seg andre
Døme
- vi godtek ikkje ei avtale som gjer oss til husmenn i eige land