Nynorskordboka
aurikkel
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein aurikkel | aurikkelen | auriklar | auriklane |
Uttale
aurikˊkelOpphav
av latin auricula ‘lite øyre’Tyding og bruk
(plante av) dyrka art som ættar frå fleire hybridar av slekta nøkleblom;
Primula x pubescens