Nynorskordboka
historisk
adjektiv
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
| historisk | historisk | historiske | historiske |
Opphav
gjennom tysk historisch; frå latin historicusTyding og bruk
- som vedkjem historia, som har historie (2) til emne eller føremål
Døme
- historisk atlas;
- historisk forsking;
- historisk kunnskap;
- ein historisk roman;
- eit historisk museum
- som er omtalt i historia, (vel)kjend frå historia;som historia gjev trygg kunnskap om
Døme
- eit historisk faktum;
- ei historisk hending;
- stå på historisk grunn;
- eit historisk møte;
- i historisk tid;
- eit historisk korrekt bilete av hendingane
Faste uttrykk
- historisk personperson som verkeleg har levd
- historisk presenspresens brukt om handling eller tilstand i fortida, til dømes ‘da vi endeleg er framme, oppdagar vi at vi har gløymt nøkkelen’