Nynorskordboka
helt
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein helt | helten | heltar | heltane |
Opphav
frå lågtysk; samanheng med hauldTyding og bruk
- person som er kjend for stort mot eller store bragder
Døme
- dei kom heim frå krigen som heltar;
- heltar på havet;
- døy som ein helt
- som etterledd i ord som
- antihelt
- folkehelt
- fridomshelt
- krigshelt
- tøffelhelt
- (modig og usjølvisk) hovudperson i film eller bok
Døme
- helten i romanen;
- helten og skurken i serien
- hovudperson i ein viss situasjon;person som blir beundra eller tilbeden
Døme
- ho vart dagens helt etter å ha redda han;
- han vart den store helten etter sigeren;
- ho er helten til mange unge skihopparar