Nynorskordboka
heks
substantiv hokjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ei heks | heksa | hekser | heksene |
Opphav
av lågtysk hex, av tysk Hexe, truleg opphavleg ‘skogvette’; samanheng med hage (1 med tyding ‘gjerde’Tyding og bruk
- om eldre forhold: kvinne som ein trudde stod i samband med djevelen og kunne øve trolldom;
Døme
- ho vart brend som heks
- vond, stygg kvinne
Døme
- ho er ei retteleg heks