Artikkelside

Nynorskordboka

handtere

handtera

verb

Bøyningstabell for dette verbet
infinitiv	presens	preteritum	presens perfektum	imperativ
å handteraå handtere	handterer	handterte	har handtert	handter!

Bøyningstabell for dette verbet (partisippformer)
perfektum partisipp				presens partisipp
hankjønn / hokjønn	inkjekjønn	bunden form	fleirtal	presens partisipp
handtert + substantiv	handtert + substantiv	den/det handterte + substantiv	handterte + substantiv	handterande

Opphav

gjennom lågtysk hanteren ‘vitje ofte, drive handel’, frå fransk hanter ‘ha omgang med, vitje, utføre’; i nordisk omlaging og tydingsendring etter hand

Tyding og bruk

bruke eller behandle ein reiskap, eit hjelpemiddel, eit materiale eller liknande
Døme
- handtere både øks og sag
ta seg av;
ta hand om
Døme
- verksemder som handterer farleg avfall
gå fram i ei sak eller liknande;
meistre
Døme
- dei handterte situasjonen bra;
- det vart diskusjon om korleis dei skulle handtere saka