Nynorskordboka
hai
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein hai | haien | haiar | haiane |
Opphav
av nederlandsk haai, lånt frå nordisk; same opphav som hå (2Tyding og bruk
- samnemning for bruskfiskar med gjeller på sida av hovudet og med munnen (oftast) på undersida, omfattar fleire underordenar
Døme
- håkjerring er ein hai
- omsynslaus og pengegrisk person
Døme
- kyniske haiar tek heile fortenesta
- som etterledd i ord som
- hushai
- narkotikahai
- svartebørshai