Nynorskordboka
habituell
adjektiv
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
| habituell | habituelt | habituelle | habituelle |
Opphav
gjennom fransk, frå mellomalderlatin habitualis, av latin habitus; samanheng med habitusTyding og bruk
- vanleg, stadig
- i medisin: tilbakevendande
Døme
- habituell abort