Nynorskordboka
grille 1
substantiv hokjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ei grille | grilla | griller | grillene |
Opphav
frå latin; opphavleg gresk ‘grashoppe’Tyding og bruk
underleg innfall, fiks idé, nykke, lune
Døme
- setje griller i hovudet på ein;
- filmplanen er berre ei grille ho har