Nynorskordboka
grann 1
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit grann | grannet | grann | granna |
Opphav
norrønt grand; samanheng med engelsk grind ‘knuse’Tyding og bruk
svært liten del, ørlita mengd, smule
Døme
- eit grann;
- lite grann salt
Faste uttrykk
- ikkje det/eit grannikkje noko
- det hjelpte ikkje det grann;
- han forstod ikkje eit grann av dette
- ikkje det skapte granningenting
- kvart eit grannalt
- dei åt opp kvart eit grann