Nynorskordboka
grandonkel
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein grandonkel | grandonkelen | grandonklar | grandonklane |
Opphav
frå fransk; av grand (2Tyding og bruk
onkel til far eller mor;
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein grandonkel | grandonkelen | grandonklar | grandonklane |