Nynorskordboka
gniar
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein gniar | gniaren | gniarar | gniarane |
Opphav
opphavleg ‘ein som gnir på skillingen’Tyding og bruk
gjerrig person
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein gniar | gniaren | gniarar | gniarane |