Nynorskordboka
globetrotter
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein globetrotter | globetrotteren | globetrotterar | globetrotterane |
Uttale
glåoˊbtråter; gloˋbetråterOpphav
frå engelsk opphavleg ‘jordklotetråvar’Tyding og bruk
person som reiser mykje og vidt, eller som reiser jorda rundt