Nynorskordboka
glamour
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein glamour | glamouren | glamourar | glamourane |
Uttale
glamoˊr; glæmˊmerOpphav
frå engelsk; opphavleg skotsk omdanning av grammar ‘grammatikk’, fordi lærdom vart forbunde med magiTyding og bruk
strålande (men ofte tom og utvendig) venleik og sjarm;
ytre glans