Nynorskordboka
geminasjon
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein geminasjon | geminasjonen | geminasjonar | geminasjonane |
Opphav
av latin geminare ‘doble’Tyding og bruk
oppattaking av ord eller uttrykk;
dobling, særleg av konsonant