Nynorskordboka
argument
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit argument | argumentet | argument | argumenta |
Uttale
argumenˊtOpphav
av latin arguere ‘klarleggje, prove’Tyding og bruk
saksforhold som blir nemnt, utsegn som blir sett fram for å styrkje eller veikje ein påstand
Døme
- ha gode argument;
- eit slåande argument