Nynorskordboka
fyrig, fyrug
adjektiv
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
| fyrig | fyrig | fyrige | fyrige |
| fyrug | fyrug | fyruge | fyruge |
| gradbøying | ||
|---|---|---|
| komparativ | superlativ ubunden form | superlativ bunden form |
| fyrigare | fyrigast | fyrigaste |
| fyrugare | fyrugast | fyrugaste |
Opphav
frå lågtysk opphavleg ‘eldvoren’Tyding og bruk
lidenskapeleg, livleg
Døme
- ein fyrig hest