Nynorskordboka
fyr 1
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein fyr | fyren | fyrar | fyrane |
Opphav
truleg forkorting av lågtysk firburs ‘handverkssvein utan arbeid’Tyding og bruk
mann, kar
Døme
- ein flink fyr;
- du er meg ein fin fyr;
- ein ekkel fyr;
- å, den fyren!