Nynorskordboka
forme
forma
verb
infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
---|---|---|---|---|
å formaå forme | formar | forma | har forma | form!forma!forme! |
perfektum partisipp | presens partisipp | |||
---|---|---|---|---|
hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
forma + substantiv | forma + substantiv | den/det forma + substantiv | forma + substantiv | formande |
Opphav
norrønt forma; av formTyding og bruk
- gje ei viss form;lage, danne, skape
Døme
- forme ein figur i sand;
- forme eit spørsmål;
- forme ut eit program;
- eit landskap som er forma av menneske
- gje visse eigenskapar;påverke
Døme
- heimen formar barna;
- elevane blir forma av verdiane dei møter i skulen
Faste uttrykk
- forme omgje anna form;
endre- forme om råstoff;
- forme om heile systemet
- forme segta eller ha ei viss form
- støypen formar seg etter underlaget;
- talen forma seg som eit åtak på leiinga