Nynorskordboka
forfatning
substantiv hokjønn
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
ei forfatning | forfatninga | forfatningar | forfatningane |
Opphav
frå tysk ‘innretning, ordning’; samanheng med forfatteTyding og bruk
Døme
- i dårleg forfatning
- grunnleggjande reglar for korleis eit samfunn skal styrast;
Døme
- eit land med fri forfatning