Nynorskordboka
ferm
adjektiv
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
| ferm | fermt | ferme | ferme |
| gradbøying | ||
|---|---|---|
| komparativ | superlativ ubunden form | superlativ bunden form |
| fermare | fermast | fermaste |
Opphav
gjennom lågtysk; frå latin firmus ‘fast’Tyding og bruk
- om kvinne: stor, kraftig, røseleg
Døme
- naboen er ei stor og ferm dame
- om kvinne: arbeidsam, dugande, flink, flittig
Døme
- ei ferm og flink jente