Nynorskordboka
fasit
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein fasit | fasiten | fasitar | fasitane |
Opphav
frå latin ‘det utgjer’, av facere ‘gjere’Tyding og bruk
- riktig svar på reknestykke
- bok eller del av tekst med svar på spørsmål eller oppgåver
Døme
- slå opp i fasiten
Døme
- fasiten etter møta må bli at …