Nynorskordboka
ergeleg
adjektiv
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
| ergeleg | ergeleg | ergelege | ergelege |
| gradbøying | ||
|---|---|---|
| komparativ | superlativ ubunden form | superlativ bunden form |
| ergelegare | ergelegast | ergelegaste |
Tyding og bruk
- som skaper irritasjon;
Døme
- eit ergeleg uhell
- som ergrar seg;irritert, ergerleg (2)
Døme
- ho blir ergeleg om ho må vente