Nynorskordboka
utbrentheit, utbrendheit
substantiv hokjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ei utbrendheit | utbrendheita | utbrendheiter | utbrendheitene |
| ei utbrentheit | utbrentheita | utbrentheiter | utbrentheitene |
Tyding og bruk
tilstand der ein er tappa for energi til dømes frå høgt arbeidspress og andre stressfaktorar;
det å vere utbrend (2)