Nynorskordboka
feilsøkje, feilsøke
feilsøkja, feilsøka
verb
infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
---|---|---|---|---|
å feilsøkaå feilsøke | feilsøker | feilsøkte | har feilsøkt | feilsøk! |
å feilsøkjaå feilsøkje | feilsøkjer |
perfektum partisipp | presens partisipp | |||
---|---|---|---|---|
hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
feilsøkt + substantiv | feilsøkt + substantiv | den/det feilsøkte + substantiv | feilsøkte + substantiv | feilsøkande |
feilsøkjande |
Tyding og bruk
leite systematisk etter feil i system, apparat eller liknande
Døme
- feilsøkje og teste utstyr