Nynorskordboka
dusemang
adjektiv
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
dusemang | dusemangt | dusemange | dusemange |
Opphav
frå fransk av doux ‘mild’Tyding og bruk
- ute av form, uvel
- i dårleg humør;molefonken, nedfor, trist
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
dusemang | dusemangt | dusemange | dusemange |