Nynorskordboka
dugurd
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein dugurd | dugurden | dugurdar | dugurdane |
Opphav
norrønt dagverðr, dǫgurðr av dagr ‘dag’ og verðr ‘måltid’; jamfør nattverdTyding og bruk
måltid mellom frukost og middag, som ein tidleg lunsj
Døme
- om ei stund var det matøkt - dugurd eller føremiddagsmat;
- eg åt tre skiver i dugurden