Nynorskordboka
amme 1
substantiv hokjønn
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
ei amme | amma | ammer | ammene |
Opphav
truleg frå tysk; same opphav som norrønt amma ‘bestemor’Tyding og bruk
kvinne som gjev bryst til barn åt andre