Nynorskordboka
gremjast, gremmast
verb
| infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum |
|---|---|---|---|
| å gremjast | gremst | gramdest | har gramst |
| å gremmast | gremmast | gremmast | har gremmast |
| gremmest | gremdestgremtest | har gremst |
Tyding og bruk
- ergre seg
Døme
- vi kan gremjast over at verda er urettvis
- kjenne seg flau eller meine at noko er pinleg
Døme
- han gramdest over det han ikkje fekk gjort