Nynorskordboka
flippe
flippa
verb
| infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
|---|---|---|---|---|
| å flippaå flippe | flippar | flippa | har flippa | flipp!flippa!flippe! |
| perfektum partisipp | presens partisipp | |||
|---|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
| flippa + substantiv | flippa + substantiv | den/det flippa + substantiv | flippa + substantiv | flippande |
Tyding og bruk
snu (noko) rundt eller ta (noko) fram med ei brå eller rask rørsle
Døme
- flippe eit kyllingbryst i panna;
- flippe opp den bærbare pc-en
Faste uttrykk
- flippe ut
- bli så sint at ein mistar sjølvkontrollen
- ikkje ha hemningar;
slå seg laus