Nynorskordboka
do 2
substantiv hankjønn eller inkjekjønn
| kjønn | eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form | |
| hankjønn | ein do | doen | doar | doane |
| inkjekjønn | eit do | doet | do | doa |
Opphav
truleg av lågtysk don ‘gjere’Tyding og bruk
skål med avløp til menneskeleg avføring;
Døme
- gå på do