Artikkelside

Nynorskordboka

disputt

substantiv hankjønn
Bøyningstabell for dette substantivet
eintalfleirtal
ubunden formbunden formubunden formbunden form
ein disputtdisputtendisputtardisputtane

Opphav

frå fransk; av disputere

Tyding og bruk

hard replikkveksling, ofte om ein bagatell
Døme
  • kome opp i ein disputt