Nynorskordboka
dikotomi
substantiv hankjønn
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
ein dikotomi | dikotomien | dikotomiar | dikotomiane |
Opphav
av gresk dikha ‘i to delar’ og tomes ‘snitt’Tyding og bruk
Døme
- dikotomien ‘sann – falsk’
- i botanikk: gaffelgreining