Nynorskordboka
turgåar
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein turgåar | turgåaren | turgåarar | turgåarane |
Tyding og bruk
person som går tur;
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein turgåar | turgåaren | turgåarar | turgåarane |