Artikkelside

Nynorskordboka

krane

substantiv hankjønn

Bøyningstabell for dette substantivet
eintal		fleirtal
ubunden form	bunden form	ubunden form	bunden form
ein krane	kranen	kranar	kranane

Opphav

frå lågtysk, frå fransk grue; av latin grus ‘trane’

Tyding og bruk

innretning, maskin til å lyfte og flytte (etter måten) tunge ting med;
kran (1)
Døme
- heisekrane;
- lossekrane
tappe- og/eller stengjemekanisme på vass- eller gassrøyr eller på fat, tank eller liknande;
kran (2)
Døme
- vasskrane