Artikkelside

Nynorskordboka

deklamere

deklamera

verb
Bøyningstabell for dette verbet
infinitivpresenspreteritumpresens perfektumimperativ
å deklameraå deklameredeklamererdeklamertehar deklamertdeklamer!
Bøyningstabell for dette verbet (partisippformer)
perfektum partisipppresens partisipp
hankjønn /
hokjønn
inkjekjønnbunden formfleirtal
deklamert + substantivdeklamert + substantivden/det deklamerte + substantivdeklamerte + substantivdeklamerande

Uttale

deklameˊre

Opphav

gjennom fransk, frå latin de- og clamare ‘rope’; jamfør de-

Tyding og bruk

  1. seie fram dikt eller liknande på ein kunstnarleg måte
    Døme
    • deklamere eit dikt
  2. snakke svulstig eller oppstylta
    Døme
    • deklamere meiningane sine