Nynorskordboka
cymbal, cymbel, symbal, symbel
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein cymbal | cymbalen | cymbalar | cymbalane |
| ein cymbel | cymbelen | cymblar | cymblane |
| ein symbal | symbalen | symbalar | symbalane |
| ein symbel | symbelen | symblar | symblane |
Uttale
symbaˊl eller syˊmbelOpphav
gjennom latin; frå gresk kymbalonTyding og bruk
- slagverkinstrument med ei eller fleire metallplater som ein slår på eller mot kvarandre;
- mellomaldersk klokkespel (2)
- hakkebrett (1, 2) med klaviatur
- orgelrøyst med høge overtonar