Nynorskordboka
bachelor
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein bachelor | bacheloren | bachelorar | bachelorane |
Uttale
bætˊsjelerOpphav
frå engelsk ‘ungkar’, ‘kandidat’Tyding og bruk
- person som har bachelorgrad
Døme
- ho er bachelor i kjemi
Døme
- han har ein bachelor i sjukepleie