Bokmålsordboka
oppdagelse
substantiv hankjønn
oppdaging
substantiv hankjønn eller hunkjønn
| kjønn | entall | flertall | ||
|---|---|---|---|---|
| ubestemt form | bestemt form | ubestemt form | bestemt form | |
| hankjønn | en oppdagelse | oppdagelsen | oppdagelser | oppdagelsene |
| en oppdaging | oppdagingen | oppdaginger | oppdagingene | |
| hunkjønn | ei/en oppdaging | oppdaginga | ||
Betydning og bruk
- det å oppdage eller bli oppdaget
Eksempel
- oppdagelsen av Amerika
- noe som en oppdager;
Eksempel
- gjøre en viktig oppdagelse