Bokmålsordboka
minnelighet
substantiv hankjønn eller hunkjønn
| kjønn | entall | flertall | ||
|---|---|---|---|---|
| ubestemt form | bestemt form | ubestemt form | bestemt form | |
| hankjønn | en minnelighet | minneligheten | minneligheter | minnelighetene | 
| hunkjønn | ei/en minnelighet | minneligheta | ||
| kjønn | entall | flertall | ||
|---|---|---|---|---|
| ubestemt form | bestemt form | ubestemt form | bestemt form | |
| hankjønn | en minnelighet | minneligheten | minneligheter | minnelighetene | 
| hunkjønn | ei/en minnelighet | minneligheta | ||