Bokmålsordboka
landsforvisning
substantiv hankjønn eller hunkjønn
| kjønn | entall | flertall | ||
|---|---|---|---|---|
| ubestemt form | bestemt form | ubestemt form | bestemt form | |
| hankjønn | en landsforvisning | landsforvisningen | landsforvisninger | landsforvisningene |
| hunkjønn | ei/en landsforvisning | landsforvisninga | ||
Betydning og bruk
- det å forvise (1) eller bli forvist fra et land
Eksempel
- han ble dømt til landsforvisning
Eksempel
- leve i landsforvisning