Bokmålsordboka
krinse
verb
infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
---|---|---|---|---|
å krinse | krinser | krinsa | har krinsa | krins! |
krinset | har krinset | |||
krinste | har krinst |
perfektum partisipp | presens partisipp | |||
---|---|---|---|---|
hankjønn / hunkjønn | intetkjønn | bestemt form | flertall | |
krinsa + substantiv | krinsa + substantiv | den/det krinsa + substantiv | krinsa + substantiv | krinsende |
krinset + substantiv | krinset + substantiv | den/det krinsede + substantiv | krinsede + substantiv | |
den/det krinsete + substantiv | krinsete + substantiv | |||
krinst + substantiv | krinst + substantiv | den/det krinste + substantiv | krinste + substantiv |
Betydning og bruk
Eksempel
- hundene krinset rundt åstedet