Bokmålsordboka
forslumme
verb
| infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
|---|---|---|---|---|
| å forslumme | forslummer | forslumma | har forslumma | forslum! |
| forslummet | har forslummet | |||
| perfektum partisipp | presens partisipp | |||
|---|---|---|---|---|
| hankjønn / hunkjønn | intetkjønn | bestemt form | flertall | |
| forslumma + substantiv | forslumma + substantiv | den/det forslumma + substantiv | forslumma + substantiv | forslummende |
| forslummet + substantiv | forslummet + substantiv | den/det forslummede + substantiv | forslummede + substantiv | |
| den/det forslummete + substantiv | forslummete + substantiv | |||