Bokmålsordboka
hvitfarget, hvitfarga, kvitfarga, kvitfarget
adjektiv
| entall | flertall | ||
|---|---|---|---|
| hankjønn / hunkjønn | intetkjønn | bestemt form | |
| hvitfarga | hvitfarga | hvitfarga | hvitfarga |
| hvitfarget | hvitfarget | hvitfargede | hvitfargede |
| hvitfargete | hvitfargete | ||
| kvitfarga | kvitfarga | kvitfarga | kvitfarga |
| kvitfarget | kvitfarget | kvitfargede | kvitfargede |
| kvitfargete | kvitfargete | ||
Betydning og bruk
som har hvit farge
Eksempel
- det hvitfargede håret står rett opp