forkaste
forkasta
verb
Opphav
frå lågtysk eller tysk; av for- (2Tyding og bruk
ikkje godta;
vrake, avvise, støyte bort
Døme
- forkaste framlegget;
- kroppen forkasta det transplanterte organet
Faste uttrykk
- forkaste segom berglag: forskyve seg vertikalt slik at laget brest