blomster
substantiv hankjønn
Opphav
norrønt blómstrTyding og bruk
- plantedel som består av ei samling (godt synlege) farga kronblad og andre delar som inngår i formeiringa av planta;
Døme
- ei plante med rot, stengel, blad og blomster
- plante med ein eller fleire blomstrar og ikkje trevoren stengel;
Døme
- plukke blomstrar;
- vatne blomstrane;
- ein hage full av blomstrar
- ting eller figur som liknar på ein blomster (1)
Døme
- ein duk med broderte blomstrar på
- det å bløme (1);
Faste uttrykk
- i blomstermed utsprotne blomstrar;
i bløming- treet står i blomster
- seie det med blomstraruttrykkje beundring, ros, takk eller liknande ved å gje blomstrar
- slå ut i full blomsteri overført tyding: kome til uttrykk i full mon
- den indre uroa slo ut i full blomster