Enkelt søk | Begge ordbøkene

Bokmålsordboka 0 oppslagsord

verb

norrønt blóma

substantiv hankjønn

norrønt blóm nøytrum og blómi maskulinum

plantedel som består av ei samling (godt synlege) farga kronblad og andre delar som inngår i formeiringa av planta;
blomster (1)
Døme
- ei plante med vakre raude blomar;
- eit tre med velduftande blomar
plante med ein eller fleire blomar (2 og ikkje trevoren stengel;
blomster (2)
Døme
- det veks blomar i hagen;
- kjøpe blomar til morsdagen
ting eller figur som liknar på ein blom (2, 1)
Døme
- ei festdrakt med broderte blomar;
- eit smykke med ein blome av sølv
det å bløme (1);
bløming
særleg i bunden form eintal: det beste, gjævaste eller venaste av noko
Døme
- samle blomen av ungdomen vår

i blom
med utsprotne blomar;
i bløming
solsikkene står i blom
seie det med blomar
uttrykkje beundring, ros, takk eller liknande ved å gje blomar
slå ut i full blom
i overført tyding: kome til uttrykk i full mon
talentet hennar har slått ut i full blom